ZEHİR

Senden önce ayak seslerin geldi
Aralıktı kapım, bekledim gir diye
Bir adım daha atsan düşecektin belki de rengarenk dünyama
Atmadın..
Hep aynı keşkeleri tekrarlarken çatlamış dudakların,
Gelmeyi, girmeyi, bilmeyi, dinlemeyi seçen olmadın
Göz hizasından takip ederken hayatı
Bir türlü atamadık aramızdaki o mahrem mesafe uzaklığını.
Gel desen gelecektim, hadi uç desen kanatlarımı serecektim belki önüne
Sev desen ölecektim
Demedin..
Uçan bir halıdan seyrederken hayatını
Yükseldikçe uzaklaştığını, uzaklaştıkça küçükdüğünü farketmedin dünyanın
İçini bir matkap gibi oyan sırlarını
Bir gün dökmedin o mühürlü dudaklarından
Şimdi zehrin içine akıyor
Gözlerinde eski gri bir parmaklık
Baktığın her yer çorak
Tuttuğun herşey dikenli
Sevdiğin herşey uzak
Damla damla içine akıyor zehir
Damla damla içine akıyor...