Televizyon izliyorum geçenlerde. Sunucu bir hikaye daha doğrusu iki hikaye anlatıyor..
- Bir anneye sorarlar
- Hangi evladını daha çok seversin?
Şöyle bir düşünür ve cevap verir
- Küçüğü büyüyene, hastayı iyileşene, gurbettekini dönene dek daha çok severim....
Gençten bir adam yaşlı bir kadına sorar
- Annecim, evlatlarını eşit mi seversin? Hepsi birbirinin aynı mıdır?
Kadın hiç tereddüt etmeden cevap verir
- Ey oğul! Bak şu elinin parmaklarına. Beşi de birbirinin aynı mı? Değil. Ama kestiğinde hepsinin acısı birbirine denktir!
çok güzel anlatmış yaşlı teyzem
YanıtlaSilelif-kayra@ ne varsa onların anlatımlarında var zaten. Sade, gösterişten uzak ve samimi
YanıtlaSilAnnemde hep anlatır bu hikayeyi.o nedenle Kardeşime de bana da adaletli yaklaşmıştır.
YanıtlaSiliçimden geldiği gibi@ benim de 2 çocuğum var.Bazen adaleti sağlamak gerçekten zor olsa da içgüdülerle birşeyler çözülüyor :) sevgiyle
YanıtlaSilBugün biz televizyondan dem vurmuşuz.
YanıtlaSilGüzelmiş...
annelili@ televizyon aslında farketmesek de hayatımızda önemil bir yer kaplıyor galiba..:) Sevgiyle
YanıtlaSil