SANA NE OLDU?

Mübarek Ramazan ayı geldi. İçimde bir huzur var. Oruç tutarken de , oruçsuzken de Ramazanda bir başka huzur dolar içime. Daha bir mülayim, daha bir sinirsiz olurum, olmaya çalışırım. En azından içimde bir canavar kaçmaz oruç tutarken..Sağa sola hırlamam. Bilirim oruç tutmak her bir uzvuna, her bir hücrene ayrı ayrı hakim olmak ve terbiye etmektir. En azından bunun için çaba sarfetmektir. Var olanı düzeltmeye çalıştığım için öfke patlamalarım hep normal aylarınkinden de az olur. Durum bende böyle, eminim ki bir çok kişide de böyle.
Bir de bu madalyonun bir öteki yüzü var ki sorma ;

Ey oruç tutmayı aç kalmaktan ibaret sayan din kardeşlerim. Yemiyorsun, içmiyorsun Allah kabul etsin. Ama dilinden küfür, gözlerinden şiddet eksik olmuyor..Hatta eskisinden daha bir asabisin aç , susuz ya da sigarasızsın diye. İçine ejderha kaçmış gibi dolaşıyorsun etrafta. Sesin yükseldi mi 9 şiddetinde deprem yaratıyor, sinirinin ateşi geçtiği yeri yakıyor, seri katil bakışı gözlerinde seni gören kaçıyor.
Oldu mu şimdi?Sana ne oldu? Oruç mu tutuyorsun, bize eziyet mi ediyorsun?