SÖYLEMEYECEK SÖZLERİM VAR BUGÜN

Kadınlar günümüz kutlu olsun demek isterdim ama söyleyemem kusura bakma.
Hiç birşey olmamış gibi , kadınlar günümüz kutlu ve mutlu olsun yazamam.

Tam da şu anda , daha ufacık bir kız çocuğunun evlenme kararı verilmişken.
Okula gitmeye hazırlanmak yerine, evin temizliğine başlamış bir kız çocuğunu düşündükçe.
Dün akşam yan duvardan gelen bir kadının çığlıkları kulaklarımda yankılandıkça.
Çocuklarını baktıracak sağlıklı güvenli ve ucuz bir yer bulamadığı için mesleğinden vazgeçmek zorunda kalan ya da hiç çalışmaya bile başlayamayan kadınların varlığını bildikçe.
Eski kocası tarafından tüm yaşam hakkı elinden alınan kadınları okudukça, gördükçe.
Tecavüzcüsüyle evlendirilenleri, kuyruk sallamasaydın olmazdı ithamlarına maruz kalanları, işyerinde sokakta tacize uğrayanları, her hareketi bir cinsel mesajmış gibi algılanan kadınları, evlenilecek kadın eğlenilecek kadın laflarını duydukça.
Sürekli kadın olduğumu, faklı olduğumu, memem olduğunu, vücudumun biçimli ve erkekleri her istediğimi yaptıracak kadar baştan çıkarıcı olabileceğimi  günde 100 öğün kafama sokmaya çalışan reklamları izledikçe. O reklamlara alkış tutan kadınların var olduğunu bildikçe!
Eleman alımlarında kadın olduğum için günün birinde anne olabileceğim için dezavantaj yaşanacağımı bildikçe.
İşyerinde edepli, mutfakta aşçı, annlerine şevkatli, kocasına yatakta cilveli olmak zorundasın, kocanızı elinizde tutmanızın 100 yolu adlı makaleleri okudukça.

Tüm bunları, aklıma gelip de yazmaya erindiğim utandığım diğer bir çok şeyi düşündükçe;

" Bu gün kadınlar günü kutlu olsun, mutlu olun" demeyeceğim. Diyemeyeceğim!
8 Martta bunları unutup ya da tam tersi daha çok hatırlayanlardan fakat 9 Mart olduğunda bir düğmeye basılmış gibi eski haline dönenlerden olamayacağım.

Yazmıştım, yine yazacağım..
Önce insan olduğumuzu hatırlayalım, geriye kalan herşeyi unutsak da olur.
Var mı insanlar günü, insanlık günü, söyle bana.
Hadi onu kutlayalım..
Hatırlayanımız varsa hala!