Ponte Dei Sospiri - İç Çekişler Köprüsü

Ben çok severim köprüleri. Hep kavuşmayı,  bir vuslatın bitişini, iki özlemin bir araya gelişini simgelerdi bana köprüler. Biraz da özgürlük dolardı içime köprülerin üzerinden geçtikçe. Zira bir kıyıdan diğer bir kıyıya, bir yakadan diğer bir yakaya göç etmeyi simgelerdi özgürce. İki ayrı medeniyeti birleştirir, iki farklı dili buluştururdu köprüler.

Taa ki evime bir tablo gelene kadar. Taa ki ben o tabloyu aylarca anlamlandıramadığım bir hüzünle seyredene kadar. Garip bir his dolardı içime karşımda asılı duran tabloya baktıkça. Sanki kavuşturmuyor da ayırıyordu bu köprü.
Ama hiç içimden gelmedi araştırmak. Bugüne kadar..

Ah u vah köprüsü..Bir diğer adıyla " İç Çekişler Köprüsü"

1602 yılında inşaa edilmiş ve Venedik'teki Dükler Sarayı'nı yanındaki hapishaneye bağlayan hazin köprü. Saraydaki suçlular , hapishaneye idam edilmek için götürülürken bu köprüden geçer , hayatlarının geçtiği şehre son kez bakarlarmış ahh u vahh ederek. Bunun için küçücük pencereler açılmış köprünün üstüne.

Köprünün İtalyanca adı Ponte Dei Sospiri. " Sospirare" iç çekmek anlamına gelirmiş İtalyanca'da.
Hapishanedeki hücrelerinden özgür dünyaya bakan mahkumların iç çekişlerinin de bu köprüye isim verdiği söylenirmiş.

Galilleo ve Casonova'da bu zindanlarda bir süre kalmış..Hatta bu eziyetli zindanlardan kaçıp kurtulan tek kişinin Casonova olduğuna dair bir rivayet varmış.

Şimdi duvarımdaki tablo benim için daha anlamlı, daha hazin ve daha hüzünlü..

Tüm köprüler kavuşturmuyormuş meğer, bazıları yaşamdan kopartıyormuş insanları..