Hürriyet

26 Ekim 2011 Çarşamba

MÜGE ANLI VE DÜŞÜNDÜRDÜKLERİ

Birileri bana, bu kadının niye bu kadar lanetlendiğini anlatsın lütfen..

Daha 2 hafta önce polise taş atanları lanetlemiyor muyduk? Küçücük çocukları polise- askere kalkan yapıyorlar, ellerine taş verip attırıyorlar diye kınamıyor muyduk?

Ben mi hayal görüyorum acaba? Yoksa bir deprem oldu ve herkes söylediklerini unuttu mu ?

Kadın ne dedi allah aşkına? Dedi de yalan mı söyledi? Aynen bu yapılmıyor muydu orada? Polise, askere taşla , sopayla, molotof kokteyllerle saldırılmıyor muydu?

Ve yine orda canla başla çalışan bizim askerimiz, bizim polisimiz , bizim ordumuz değil mi?

Yardım etmeyin mi onlara dedi? Tam da tersine birlik zamanıdır, yardım zamanıdır dedi. Herkesi yardıma çağırdı..Birilerine de Türk devletinin ne büyük olduğunu hatırlattı.

Birçoğumuzun içinden söyleyip, yükse sesle söylersek yanlış anlaşılırız korkusuyla dillendiremediklerimizi söyledi mertçe..

Gün birlik beraberlik zamanı,, gün birleşme zamanı. Her şerde bir hayır derler..

Bizim yardım etme, kucak açma, af etme zamanımızken- devleti, askeri, polisi taşlayanların da yanlarında zor günlerinde kimin olduğunu farkedip şapkalarını önlerine alıp düşünme zamanı.

Bu bu kadar basit ve insani bir mantık , ve ırkçılıkla ayrımcılıkla hiç ama hiç ilgisi yok.

Bir yerde okudum diyordu ki; Vatanı vatan yapan candır, canı can yapan ise vicdandır..

Ve vicdan tek taraflı olursa bir işe yaramaz...

Yüreğimin doğusu da batısı da göçük altında şimdi. Sadece Van değil tüm ülke enkaz..

2 yorum:

  1. Eline, yüreğine sağlık. Depremi televizyonda gördüğümde ilk söylediğim sözler Müge Anlı'nın sarfettiği sözlerin aynısıydı. Hatta gencecik polisler enkazla o kadar iç içeydi ki bir kez daha onlar için yüreğim ağzıma geldi. Bu riyakarlık, iki yüzlülük niye anlamıyorum. Hatta bu kadar pohpohlama niye onu hiç anlamıyorum. Ölenler için de, kurtulanlar için de günlerdir gözyaşı döküyorum. Ama herkes biraz elini vicdanına koyarak düşünüp konuşsun, öyle yargılasın diyorum.

    YanıtlaSil
  2. lila@ ben eminimki yüzbinlerce hatta milyonlarcamız aynı şeyi düşündük. Yüksek sesle söyledik ya da söylemedik ama düşündük. Bunu düşünmekten de daha doğal ve insani birşey olamaz. Herkes biraz dürüst olmalı diye düşünüyorum

    YanıtlaSil