İKİ KİŞİ BAŞLAR HERŞEY

İki kişi başlar herşey. Ya da sen öyle sanırsın. Aşkın alevi yakarken ruhunu sen ve aşkın vardır hep. Üçüncünün varlığını anlamazsın.  Zaman herşeyi yok ettiği gibi aşkın alevlerini de söndürdüğünde o BİRİ kabus gibi çöker üstüne. Biri ya da birileri.

Belki birinin annesi, belki eski bir sevgili, fazla taviz verilen bir dost belki de değişken bir ruh. Ama hep birileri vardır rahatsız eden, içten içe yiyen bitiren.

Anneyi, eski sevgiliyi falan bertaraf etmek kolaydır da değişken bir ruhla başa çıkmak ölümü yenmeye çalışmak gibidir. Her seferinde; "bu sefer yendim seni ölüm" desen de aklının bir köşesinde gizlice hep bilirsin ki eninde sonunda O seni bir gün yenecektir. Her seferinde kılık değiştirip yanına sokulmayı yeniden başaracaktır.

Değişken bir ruh ilişkinin başına çöreklenen ölüm meleği gibidir. Hep sessiz sakin takip eder, yorar seveni. Fitne sokar seven gönüle, kıskançlık tohumları eker, beyazı siyah eder, soldurur sevgiyi, bıktırır sevgiliyi. Bir vardır bir yoktur, bir iyidir bir kötü. Bir acırsın bir nefret edersin. Bazen aşkının eski şiddetini düşünüp gözyaşı dökersin içindeki bıkkınlık tohumlarına. Bazen sarıp sarmalayasın gelir, bazen hayatından sonsuza dek çıkarasın. Seni de kendine benzetir sonunda. Hastalıklı bir ruh, bulaşıcıdır. Hastalıklı ilişkiler ve hastalıklı yeni ruhlar yaratır hep. Acıdan beslenir, karamsarlıkla büyür böyle ruhlar.

Bir gün bakarsın ki , bir zamanlar ölürcesine sevdiğin şimdi anlamakta zorluk çektiğindir. Bir zamanlar ölümüne kol kanat gerdiğin şimdi seni kolsuz kanatsız bırakandır. Bir zamanlar herşeyini bilirim dediğin şimdi tanıyamadığındır. Bir zamanlar bir olan şimdi iki kişidir. Biri bir zamanlar sevdiğin, biri artık sevemediğin...
------------------------------------------------------
Kimdir o yanında hep yürüyen üçüncü kişi ?
Sayıyorum, yanlız sen ve ben varız
Ama başımı kaldırıp da beyaz yola bakınca
Hep biri daha var yanında yürüyen
Bilmiyorum kadın mıdır, erkek mi?
Ama kimdir o hep yanında yürüyen?

T.S.Eliot