Hürriyet

23 Aralık 2009 Çarşamba

CANIMIN CANI


"Canımın canı gidiyor! " diye bağırıyordu kadın yolun ortasında.
Hava buz gibi, trafik karman çorman, araba sesleri birbirine girmişti.
" Açın yolu, canımın canı gidiyor!"diye feyat etmekteydi kadın.
Çıplak ayaklarında rengi solmuş ev terlikleri vardı. Belli ki üstünde ne var ise öylece çıkmıştı canının canına bekçilik etmeye.
Ambulans iç kıyıcı bir sesle , arabaların gürültüsünü bastırmaktaydı.
Çaresizce arabaların camlarına vuruyordu kadın.
"Açın yolu, allah aşkına açın yolu!"
Trafik polisleri ışığı, yayayı bırakmış arabaların yolu açmasını sağlamaya çalışıyordu.
Ambulans çığlık çığlık bağırıyordu.
İnsanlar işlerine yetişmeye çalışıyorlar, araçlar birbirine girmiş ve trafiği kitlemişti.
Ambulans şöförünün yüzünde alışılmış bir çaresizlik vardı. Ne de olsa hergün yaşıyordu aynı sahneleri.

Kadın feryad ediyordu
" Canımın canı gidiyor, canımın canı gidiyor!"

Bir türlü yol açılmıyordu...

2 yorum:

  1. :((( çok kötüüü ne oldu acaba..Hergün trafik yüzünden bir sürü insan ölüyor ya kazada ya böyle sıkışık trafikte işte, yazık..Çok ucuz dimi bu ülkede hayat...Bedava bedava...

    YanıtlaSil
  2. nehircce@ gerçekten yürek yakıcı. Her ambulans sesi duyduğumda birgün içinde benim canlarımın canları da olabileceği ihtimalini düşünüyorum...

    YanıtlaSil