DAMAK&HAYAT TADI

Bazı insanların damak tadı vardır hani. Gurme dedikleri cinsten. Tost bile yeseler şölene çevirirler o yemeği. Bir anlatırlar, bir keyif alırlar ki dünyanın en hoş yerinde en denenmedik yemekten bahsediliyor sanırsın.

Sofra kurmak, o sofraya oturmak, yemeği çiğnemek bir ayin gibidir sanki. Her dakikasından keyif alırlar ve etraflarındakine de o keyfi verirler. Bayılırım öyle insanlarla aynı sofrada buluşmaya. Her yemek bir hayat dersi, bir roman, eskilere bir dokunuş, yeniyle bir buluşma olur.

Havada uçuşur lezzetler, kahkahalar, çatal bıçak sesleri armoni gibi gelir. İçtiğin suyun tadı bile bir başkadır. Damak tadı olan insanlar bir başkadır.

Bir de hayat tadı olan insanlar vardır ki onlardan birini buldu mu ölmez hiç insan. Hayat tadı olan insan trafikte kaldığında açar müziğini keyfini çıkarır, ya da İstiklal'de gezerken insan çokluğundan gam yüklenmez de , kalabalıklar içinde yanlız olmanın zaman zaman ne denli hoş olabileceğinin farkına varır.

Soğuk havada sahilde yürüyüş yaparken donduğu için şöylenmek yerine, bulduğu ilk barınakta sıcacık bir çayla içini ısıtır. Sabahın köründe suratsız suratsız kalkacağına, çıkar dışarı sabahın ilk havasını içine çeker ve gülümser, sıçan gibi ıslak saçlarıyla 50 metre ötedeki kuaföre koşarak gitmeye çalışırken yakalandığı 10 komşusuna sadece gülümser ve kendiyle dalga geçer.

Hayat tadı olan insan işe giderken geçirdiği vakitte, takar mp3 ünü müzikle doldurur ruhunu, yolda harcadığı saatlere üzülmek yerine şarkı söyler..Yaşadığı şehre sövmek yerine , onu keşfetmeye çalışır. Parası yoksa alır sandöviçini kahvesini bulur kendine bir bank kitabının içine dalar, parası olduğunda krallar gibi yaşar. Ama her durumda tadı kaçmaz, kaçsa da ipin ucunu kaçırmaz.

Herkese lazım insanlardır ON'lar. Damak ve hayat tadı olanlar...