BIRAK YAĞMUR ISLATSIN YANAKLARINI

Başım ağrısada, içim kasvetle dolsada anladım ki ben böyle havaları seviyorum arkadaş!

Güneşli günlerin tadı ayrı ama ince ince çiseleyen bir yağmurda, arabanın müzik sesini biraz açıp , sahilde turlamanın tadı apayrı.

Toprak kokusunu içine çekip, yağmurun rengini hissedip, titreyerek ve çırılçıplak kalmış ağaçları seyrederek üstü kapalı bir mekanda ama açık havada yemek yemek üstüne sıcak bir çay ya da okkalı bir türk kahvesi içmek gibisi var mı?

Soğuktan üşümüş parmaklarını cebinin sıcak kıvrımlarına ya da sevdiceğinin avuçlarına bırakmak ısınması için, ıslanmasın diye paçalarını kıvırmak, anorağının kocaman şapkasını kafana geçirirken nasıl göründüğünden çok yağmurdan korunmayı düşünmen ya da gerekirse donuna kadar ıslanmandan daha güzel ne olabilir ki?

Şemsiye-yağmur ve rüzgar üçlüsüne karşı verdiğin savaştan daha masum bir savaş var mı bu dünyada?

Yanaklarını en nezaketli ıslatan yağmurun ta kendisi değil mi ?

Bırak yağmur yağsın ıslatsın yanaklarını, bırak yağmur yağsın birbirine yakınlaştırsın iki sevdalıyı, bırak yağmur yağsın toprak suya doysun, bırak yağmur yağsın toprak leylasına kavuşsun..