Hürriyet

25 Kasım 2009 Çarşamba

ÖĞRETMENLER GÜNÜ VE GÜLNİHAL'İN MOR MENEKŞELERİ


Çok uzun yıllar önce öğretmenler gününün velilerin gövde gösterisine dönüşmediği zamanlarda kutlanan sevgi dolu öğretmenler günleri varmış.

O zamanlarda veliler öğretmene hangi takı setini alsak diye kara kara düşünmezlermiş Öğretmenler ise Ayşe niye bana hediye getirmedi diye dertlenmezmiş hiç. Bahçeden kopartılmış bir çiçek, minicik eller ile yazılmış şiirler öğretmenlere yeterli olur , Ahmet'in velisi Ali'nin velisinin öğretmene ne hediye getirdiği ile pek ilgilenmezmiş. Sınıfta para toplanıp da hediye alındığı zaman parası olmayıp da para veremeyenlerin de adı yazılırmış hediyenin üstüne.

Minik Gülnihal'in ailesinin maddi durumu pek iyi değilmiş o yıllarda. Annesi çiçek yetiştirmeye özellikle de menekşelere çok meraklıymış. Her öğretmenler gününde kızı okula eli boş gitmesin diye gözü gibi baktığı mor menekşelerden bir tanesini allar pullar öğretmene gönderirmiş hediye olarak. Gülnihal'in öğretmeni de oyalı yazmalara çok meraklı imiş. Öğretmenin bu merakını iyi bilen Gülnihal'in annesi mor menekşelerin yanına bir de oyalı yazma koyuverirmiş her seferinde.

Minik Gülnihal, oyalı yazmayı çok değerli bir hediye olarak görürken mor menekşeleri niye götürdüğüne bir anlam veremezmiş. Nasılsa öğretmeni çiçeğe bakamayacak ve bir iki hafta içinde çiçek ölecek diye düşünürmüş.

Gülnihal'in öğretmeni her öğrencisine aynı sevgi ve sıcaklığı gösterip hediyeleri bir bir içtenlikle kabul edermiş kutlanan her öğretmenler gününde.İlerleyen günlerde ise herkesin getirdiği hediyeleri kullanarak hediyeleri getiren öğrencilerini sevindirmeye çalışırmış. Gülnihal getirdiği yazmayı öğretmeninin boynunda her gördüğünde içi içine sığmaz çok sevinir, bir taraftan da mor menekşelerin akibetini düşünürmüş.

Minik Gülnihal 5 sene boyunca her öğretmenler gününde 1 oyalı yazma ve 1 mor menekşe götürmüş öğretmenine. Yıllar yılları kovalamış, Gülnihal ile İlhan Öğretmen bir alışveriş merkezinde karşılaşmışlar. Adresler, telefonlar alınmış; öğretmene ziyaret sözleri verilmiş.

Birgün verilen sözü tutma zamanının geldiğine karar vermiş Gülnihal. Elinde bir demet çiçek ile çalıvermiş öğretmeninin kapısını.

Yıllar öncesinin sevgisi ve sıcaklığı ile karşılamış İlhan Öğretmen eski öğrencisini.
Salona buyur etmiş. Salonun önündeki kocaman balkonda duran yüzlerce çiçek çekmiş Gülnihal'in dikkatini. Öğretmeninin mutfağa gitmesini fırsat bilerek çiçek bahçesini andıran balkona çıkmış Gülnihal.

Çeşit çeşit çiçeğe ev sahipliği yapan her saksının altında bir isim, bir tarih ve bir numara yazılı imiş.

Gülnihal Dermanlı / 1-C / 49 / 1989 - Gülnihal Dermanlı / 2-C / 49 / 1990 diye sıralı beş tane mor menekşeye ilişmiş gözü. Öğretmenim bu çiçekleri atar dediği çocukluk günleri gelmiş aklına, bir de şimdi kutlanan öğretmenler günleri...

Eski öğretmenlerimize sevgi ile...

11 yorum:

  1. böyle mi oldu şimdi dicektim çevremde çocuk yok diye, ama sonra durdum, ya ne olacaktı ya, ne maddiyata düşmedi ki öğretmenler düşmesin dedim...
    off offf

    YanıtlaSil
  2. herşey zamana yeniliyor maalesef :(

    YanıtlaSil
  3. Ne güzel bir paylaşım bu :) duygulanmamak elde değil :( bizim zamanımızda da vardı,altın takılar vs..Sınıf annemiz çok cadıydı katılanların ismini yazardı kağıda,genelde katılamayan tarafta olurdum :( 2 kardeşim daha vardı ve öğretmenler günü anne babama eziyet olurdu ozaman..O günler geldi aklıma..sevgiler.

    YanıtlaSil
  4. nehircce@ evet bizim zamanımızda da vardı ama şu anda olduğu kadar acımasız değildi herşey...

    YanıtlaSil
  5. Önemsenmek ne güzel duygu. öğretmen içinde öğrenci içinde.

    Değer yargıları değişiyor zamanla tabi, zamanla hep ''daha para, daha sorunsuz hayat, daha daha daha'' diyoruz ve takılıyoruz peşine dahaların..

    YanıtlaSil
  6. :( BOZBEK,
    Ben de bugünü maddiyata dönüştürüldüğü için üzelenlerdenim. Öğretmenler günün en güzel hediyesi missssssssssss kokulu dalından taze kopmuş çiçektir. Ondan değerlisi yoktur benim için. Ve elimi öpmeleri. İşte benim mutluluk kaynağım.
    Yazı için ise yüreğine sağlık.

    YanıtlaSil
  7. gereksiz adam@ daha fazla para, daha rahat yaşam diye diye daha da insan olmayı unutuyoruz sanki :(

    İDEA@ öğretmenliği meslek olarak görmekten ziyade senin gibi yüreğini öğrencilerine açan öğretmenlere çok ihtiyacımız var. Özellikle ilköğretim okullarında. Sevgiyle

    YanıtlaSil
  8. Bir bayram gülüşü savur göklere, eski zamanlara gülücükler getirsin öyle içten samimi, gözyaşlarını bile tebessüme çevirsin. İyi Bayramlar.

    YanıtlaSil
  9. Elif'den@ iyi dilekerin için çok teşekkür ederim. Mutlu, huzurlu, sağlıklı daha nice bayramlarda birbirimize iyi dilekler sunabilmek isteği ile. Sevgiler...

    YanıtlaSil
  10. İçim sızladı okurken.

    Geldiğimiz noktayı o kadar net özetlemişsiniz ki bu minik hikaye ile inanın gözlerim doldu ...

    Alınan hediyenin maddi gücünden kuvvet alarak öğretmenleri "satın almış" sayan zihniyet sahiplerinden olmak moda oldu son yıllarda ne yazık ki.

    Sanırım para kadar insanı çirkinleştiren başka bir şey yoktur...

    Sevgiler

    YanıtlaSil
  11. özel günlerde hediyeler, bayramlarda kart, uzaklara mektuplar... hepsinin nesli tükeniyor yavaş yavaş :( kahrolmamak işten değil... dostluklar bile eskisi gibi değil, dost dediğin kara bir yalnızlık sadece... ellerine sağlık eski dostum...

    YanıtlaSil