Bir kitap okudum ve hayatım değişti derler ya, ben de bir dizi izledim ve bir hayat dersi çıkarttım.
Bir cümle , şimşek çaktırdı beynimde..
- "Kimin ve neyin öncelikli olduğunu seç" dedi avukat bir babaya.." Gururun ve şerefin mi yoksa ailen mi?
- " Ailem" dedi baba çaresizce..
-" O zaman yapacaksın bunu " dedi. Çünkü yapmazsan" EN MUTSUZ ÇOCUĞUN KADAR MUTLU OLABİLİRSİN ANCA" dedi.
En mutsuz çocuğun kadar mutlu olabilmek...Sanırım ebeveynin mutluluk tarifi tam da bu olsa gerek.
Aslında hiç akıl edilemez birşey değildi bu duyduğum, her anne babanın içinin en derinlerinde hissettiği ama tarif edemediği bir duyguyu nasıl olup da böyle güzel bir şeklide ifade etmişlerdi.
İşte tam da buna yaratıcılık diyoruz galiba. İnsanı derinden etkileyen, bildiği , hissettiği ona çok tanıdık olan bir duygu üzerinde bile uzunca bir süre düşünmeye iten..Yaratıcılık...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder