Mutlu değilim nicedir, şöyle ağız dolusu kahkaha atmayalı çook uzun zaman oldu - bağıra bağıra ağlamayalı da...
Ne kahkahalarla çınlıyor evimin duvarları, ne de gözyaşıyla ıslanıyor yastıklarım.
Bazı geceler kendi sesime hasret yumuyorum da gözlerimi , isyan edip bağırdığım hiç olmuyor.
Yorgunum ama dinlenemeyecek kadar da sıkıntılı.
Ne bezginim, ne de girgin.
Ne siyahım ne beyaz.
Ne olduğum yerde olmak istiyorum ne de gitmek istiyorum.
Ne varım ne de yok.
Bir araf hali kavramış ki beni bırakmıyor..Ne bir adım ileri, ne de bir adım geri..
tam da şu an ki hissiyatımdır yazdıkların...ümidimi kaybetmek istemiyorum hala...kim bilir belki de cennet çok yakın :(
YanıtlaSilcennebazzz
www.hayatyenilerkendinii.blogspot.com
cennebazz@ benim hala ümidim var..senin de olsun..ümit gidince ne kalır ki geriye?
YanıtlaSilNe güzel anlatmışsın, arada kalmışlığı.
YanıtlaSil