ZAMANIN HESABINI TUTMAK

Yıllar var ki , geçen zamanın envanterini hiç çıkarmayan bir yüreği buruk. Ne almış, ne vermiş, neyi geride bırakmış, ne kadar kaybetmiş, ne kadar kazanmış. Kerteriz defterinin on senelik sayfası bomboş. Sadece iyi anıları var aklında belli belirsiz. Bir de , kafasında sürekli konuştuğunu söylediği küçük adamlar. O birilerine kızıyor , küçük adamlar konuşmaya başlıyor.

Yeniyıl coşkusunu, 2000 yılında sokaktaki bir kaç çocuğa dağıttığı yeniyıl hediyelerinde bırakan bir divane. En son o sene büyük bir heyecanla millenium çılgınlığına kendini kaptırmış ; heyecanlı,başında kavak yelleri esen, elleri hep üşüyen bir üniversiteli kız..

Tepetaklak gider herşey buz elli, sıcak yürekli kızın hayatında ve o da bırakır yılların hesabını tutmayı. Gelen ne var ise başım üstüne der, giden her ne ise el sallar ardından. Ne bir damla gözyaşı, ne bir heyecan ne de sevinç duyar olanlar karşısında. Taştan bir yürek, kupkuru göz pınarları. Neyi neden yaptığının hesabını kendine bile veremez olur. En sonunda kapatır defteri, bırakır kar zarar hesabı yapmayı , küser zamana. Ne de olsa herşey olacağına varıyordu. Uğraşmak da onu çok yoruyordu.

Büyük acılar yaşar, bu zamansız ve hesapsız süre içinde . İçinde sızlayan bir yara gibi kanar ve geçer günler. Ama bir gün durur ve anlar ki aslında Kerteriz Defterinde bir sürü kayıt vardır farketmediği ya da farketmek istemediği. Zaman alıp giderken biriktirdiklerini, aldıklarının yerine yeni şeyler bırakmıştır . Götürdüklerinin izi durmaktadır belki hala ama getirdikleri ile durdurmuştur çimen gözlü kızın kanayan yarasını.

Bir bakar ki içine taa en derinlerine ; sabretmeyi öğrenmiş bu inatçı ruh zamanla. Gözlerini uzaklara dikip , uzun uzun düşünen insanları anlar olmuş bu delifişek kız. Affetmeyi öğrenmiş, hayır diyebilme gücüne erişmiş, acılarıyla barışmayı, özlemeyi , ilk aşkın tadını ve nasıl unutulmadığını anlamış. Bir başkasını canını feda edebilecek kadar sevebilmenin mümkün olduğunu bilmiş artık, annesini anlamış belki de ilk defa.

Şarkılar biriktirmiş belleğinde, arkadaşları eski dost sıfatına sahip olmuş yavaş yavaş, tesadüfen fotoğrafını gördüğü bir arkadaşının saçlarının beyazladığını hayretler içinde görürken, kendi beyaz saçlarını okşamış usulca ve barış imzalamış akıp giden zamanla.

Artık delifişek kız, kocaman bir kadın olmuş. İçinde kanayan yara durmuş, gözleri hala çimen yeşili, ruhu hala deli, elleri hala soğukmuş...