HERŞEY BİZİM İÇİN

Gözümde uyku, yüreğimde tarifi imkansız bir acı. Herşey anlamını yitiriverdi bir anda. Duyduk ki ailemizin can kızının, abimin biricik aşkının vücudu sinsi bir hastalığa açmış kapılarını. Duyduk ki meşakatli bir yol varmış artık önümüzde. Anladık ki uzaktan başka, birebir yaşayınca başka bir şeymiş bu .

Ve karar verdik ki; biz kapılarımızı kapadık umutsuzluklara. Ve karar verdik ki hep birlikte yeneceğiz bu hastalığı, kapı dışarı edeceğiz bu davetsiz misafiri. Ben ablamsız, abim aşkısız, miniğimiz annesiz kalmayacak.
Annem yine gelinine bir kızacak bin sevecek, babam her geldiklerinde masaya en sevdiklerini getirecek.

Binbir umutlarla taşındıkları evin havuzu başında iyileşme partisi vereceğiz. Belki seneye yaz gireceğiz o havuza ilk kez ama biliyorum er ya da geç gireceğiz. Varsın hayatımızdan bir kaç sene kaybedelim, bir kaç sene geriden gelelim.

Biliyorum, biz bu hastalığı yeneceğiz...

Herşey bizim için, ailece el ele verip kötüyü iyiye çevireceğiz.

Saçlarımız dökülecek, fazla kilolar gidecek, beslenmemize dikkat edeceğiz.

Biz bu hastalığı yeneceğiz...