Her bahar; çantamı sırtıma takıp yollara çıkma isteği düşer içime
Yağmurdan sonraki her toprak kokusunda; yitirdiklerimi anımsarım
Yaz akşamlarında; babamın kokusu gelir burnuma
Öğle sıcağı; anne kucağıdır benim için
Deniz sonrası demek; domates-peynir-ekmek
Uzak yollar; hep abime çıkar
Yağmurlu bir gün; sevgilimin sıcacık elidir
Tavan arası kokar çocukluğum
Sabah ezanı; dedem ve sandalı
Bahçede ki hanımeli kokusu; anneannem
Bilmem ki neden?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder