OLDUĞU KADAR

Yeni yıldan bir dileğim bir isteğim yok gayrı.

Yıllardır her giden yılı günah keçisi ilan ettik, astık , yargıladık, kışkışladık, hadi bitsin de kurtulalım dedik, bütün günahlarımızı, gözyaşlarımızı, savaşları, açlıkları, adaletsizlikleri ona yükledik. Aşk acısını bile yeni yıl gelince geçer sandık. Eski yılı bir kalemde sildik çöpe attık.

Yeni gelen yılı bin türlü şaşaayla karşıladık, adaklar adadık uğruna, dilekle tuttuk, istek listeleri yaptık, manalar yükledik taşıyabileceğinden fazla.

Ne oldu? O da eskimedi mi? Eski yılların yanında çöpte ve pişmanlıkların yanında yerini almadı mı?
Listelerimiz aynen en yeni yıla devretmedi mi?
Kafa aynı kafa, dünya aynı dünya kalmadı mı?

Dünyanın devr-i alemi tamamlanmıyor ki hiç, eskisi yenisi olsun..
Dönüp duruyor o bitmek bilmez bir şekilde.
Niye dönüyor, ne kovalıyor, ne zaman yorulup da duracak bilemiyoruz.
Dünya ve güneşin kaçıp kovalamaca oyunu yıl dediğimiz.
Yaşadığımız hayat da payımıza düşenimiz.

Ne demiş Şems-i Tebirizi

Olduğu kadar, olmadığı kader..

Yeni yıl falan anlamam ben, bana yeni bir ben lazım..