Lise yıllarındaydı..Arkadaşları biriyle tanıştırmak istediler onu.
Hepsinin sevgilisi vardı , onun da olmalıydı. Grupta eksiklik kabul edilemezdi.
Bir hafta sonu tanıştırıldılar. Aralarındakinin ne olduğunun kendileri bile farkında değildi ama gün bittiğinde ikisi de birbirini düşünmeden yapamıyordu.
Liseli sakin sessiz kızın yüreği kuş olmuş kanatlanıp çoktan başka diyarlara göç etmişti bile. Bir telefon bekliyordu, bir işaret. Gelmedikçe kahroluyordu.
Sonunda beklenen telefon geldi. " Haftaya görüşelim mi" diyordu karşıdaki ses.
Her buluşma ayrı bir heyecan, her karşılaşma farklı bir zaman olarak devam etti aylarca. Gün geçti daha da çok sevdi kız. Aylar geçti daha da aşık oldu oğlan. Zaman zamanı kovaladı Ne gelecek telaşı, ne girilecek sınavlar, ne yapılacak dereceler umurlarında değildi. Ta ki içlerinden biri şehir dışında başka bir üniversiteyi kazanana kadar.
Sıkıntılıydı çocuk, bu işin bu kadar mesafeyi kaldırmayacağını biliyordu. Bitirmeye karar verdi. Ne kendi canını ne de sevgilisinin canını daha fazla yakmayacak kimseyi böyle bir mesafeye mecbur etmeyecekti. Bitti...
Günlerce içi acıdı kızın. Günlerce ağladı. Her sabah uyandığında içinden aynı ismi sayıkladı.
Günbegün zaman herşeyi götürdüğü gibi kızın acılarını da külledi. Ama düşündükçe sevgilisini, hep içi titredi. İçini yakan kırk mumdan otuzdokuzu söndü belki zamanla ama bir tanesinin ateşi hep ince ince yaktı yüreğini.
Yıllar yılları kovaladı, başka hayatlar, başka aşklar başka acılar gördü iki eski ve deli aşık. Birbirinden habersiz aynı şehrin havasını soludu, aynı güneşe bakarak başka başka hayaller kurdu. Yeniden aşık oldu, yeniden terk etti.
Ve birgün hayat onların yollarını tekrar kesiştirdi..Sanki onca zaman geçmemiş , bu aşk hiç bitmemişti. Bıraktıkları yerde duruyordu herşey..Birbirlerine her baktıklarında hala içleri titriyor, birbirlerinin gözlerinde sözlerinde eriyip gidiyorlardı. Ama yıllar girmişti birkez aralarına, başka hayatlar, sevda sandıkları başka sevdalar, dönülemez yollar.
Öyle bakıyordu ki adam kadına, kadın adamın bakışlarında kayboluyordu. Öyle seviyordu ki kadın adamı bu sevginin ateşi ikisini de yakıyordu.
Ama yıllar girmişti birkez aralarına, başka hayatlar, sevda sandıkları başka sevdalar, dönülemez yollar.
Bu aşk bir kez daha yarım kalmaya mahkumdu...
çok güzel. şarkıda öyle :)
YanıtlaSil-
hemera
hemera-nyks@ teşekkür ederim :) sevgiyle..
YanıtlaSildönülemez yollar diye birşey yoktur eğer gercek sevgı varsa ? oyle değıl mı?
YanıtlaSilbiricitconsungunlugu@ öyle yollar vardır ki, çok can yakmak gerekir dönmek içiin..Dönmemeyi tercih edebilir insan..Kendi yanar..
YanıtlaSiliçimi acıttın yaaa...kalemine sağlık
YanıtlaSilbenim için garip bir yazıydı, sadece okuduğum güzel bir paylaşım gibi değil de, anılarımın satırlarıydı...
YanıtlaSileline sağlık!!
Dayatılanla Yaşamak@ yarım kalan şeyler hep acıtır di mi insanı..Okurken bile..
YanıtlaSilnini@ sanırım bir çok insanın bir kavuşamama-imkansızlık hikayesi var...
YanıtlaSilmimin var bendeeee.
YanıtlaSil:)
bazı aşklar yarım kaldıkları için güzel...
YanıtlaSilama benim görüşüm, her aşk yaşanmalı, sonu ne olursa olsun.
Çok tanıdık bir öykü! Yüreğime dokundu..
YanıtlaSilFragile@ tamamlanmayan aşklar iz bırakıyor haklısın..
YanıtlaSilBegonvilli Ev @ yazarken benim de yüreğime dokundu açıkçası..
Fragile@ tamamlanmayan aşklar iz bırakıyor haklısın..
YanıtlaSilBegonvilli Ev @ yazarken benim de yüreğime dokundu açıkçası..
neden bi daha yarım kaldı?
YanıtlaSilne girdi araya?
deep@ hayat :)
YanıtlaSil