ŞAKA MISIN SEN BANA HAYAT

Ben ki aylardır offlaya pofflaya evde oturuyorum. Geçici bir iş arıyorum, biraz çalışayım biraz yatmaya devam edeyim diye ve buluyorum sonunda.

İşin yapısı gereği  bolca telefonla konuşmam gerekiyor, 3 haftanın sonunda da fena sayılmayacak bir para geceçek elime. Hayaller kuruyorum, hevesleniyorum, çocukların bakım işini organize ediyorum, bir heves, bir mutluluk, bir heyecan.

İşe gideceğim sabahtan bir önceki akşam neşe içinde sohbet ediyoruz ailecek ve hooop ben de yayın kesiliyor. Aaaa diyorum ama kendi sesimi bile zor duyuyorum. Zorluyorum, çığlık atmaya çalışıyorum tık yok.

Hemen ıhlamurlar kaynatılıyor, gargaralar yapılıyor ama yok olmuyor. Sesim geri gelmiyor.
Kendi konuştuğumu bile duyamıyorum şimdi. Şaka mısın sen bana hayat?

Offff Offf