Semiha Berksoy sergisine gittim Cumartesi günü.
Ben Yaşardım Aşkla ve Sanatla isimli sergi tek kelime ile muhteşemdi. Hatta serginin bitimine yakın ziyaret etmiş olmaktan dolayı da bir hayli ayıpladım kendimi.
Bir kadın vardı karşımda; güçlü, asil, cumhuriyetçi, naif, duygulu, çılgın, aydın, yenilikçi, hırslı, hayatı tarih, elleri fırça, bedeni tual, sesi kadife, zihni berrak. Kadın gibi kadındı gördüğüm. Bir tarihti. 94 yıllık bir arsivdi, 94 yıllık birikimdi, bilgiydi, cesaretti.
Hele bir Semiha Berksoy Yatak Odası var ki sergide" Bütün Dünya Odamın İçinde" diye adlandırdığı insanı bu diyardan alıp başka bir diyara götürüyor.
İnsanın öldükten sonra geriye bırakacak birşeyleri olması ne güzel. Öldükten sonra bir devri; bir fırça darbesinde, piyano sesinde, su bardağının çiçek motifinde ziyaretçilerinle paylaşmak ne hoş.
Kişisel bir tarihi arşivine sahip olmak, tarih yapraklarının bir sayfası haline gelmek ne büyüleyici..
Ne dolu bir hayat..Ne dolu bir kadın.merak ettim ayrıca araştıracağımda teşekkür ederiz.sevgiler..
YanıtlaSilNehircce@ sevgiler canım..
YanıtlaSil1900lerin başlarında o kafada bir kadın. insanın inanası gelmiyor. bursla gittiği Berlin Akademisini 1.likle bitiriyor ve ilk opera sanatçısı oluyor Türkiye'nin. daha ne başarılarla dolu bir ömür.
YanıtlaSilsergiden bana kalanlar şunlar oldu:
1- resim yapabildiğimi denedim ve keşfettim nacizane:)
2- 36 yaşında da çocuk yapılabiliyormuş. hem de o yıllarda:)
ne güzel bir şey yapmışsın ve çok hoş ifade etmişsin. Ben de merak ettim sergiyi; görmek isterdim doğrusu.
YanıtlaSilminimalist@eğer yanlış görmedi isem 2 Nisan'a kadar açık olduğu yazıyordu Yapı Kredi Sanat'ın sitesinde..
YanıtlaSilCumhuriyetimiz pek çok aydın kadının yetişmesine olanak tanımıştır. Hepsinin önünde saygıyla eğiliyorum.
YanıtlaSilPaylaşım için teşekkürler...