SAVAŞ

İnce ince içime işlerken öfkenin sinsi karalığı, o karanlıkta kaybolup gitmek korkusu sardı ortalığı.



Bir adım geri atsam deniz, bir adım ileri atsam ateşten toplar.



Adaletin terazisi gibi dengeli dingin sessiz olmalı, fakat ne mümkün içimde varken akbaba çığlıklar...



Yüzümde savaş boyaları, elimde pamuktan asa



Yüzüme bakan korkar, elime bakan acır bana...