Hürriyet

31 Mayıs 2010 Pazartesi

VAY HALİNE

İsrail'in yaptığına mı sinirlensem , üzülsem, şehit olan 7 askerin yasını mı tutsam?

Küçücük çocuklara cinsel tacizde bulunan vicdanszılara mı yoksa "biz aramızda anlaştık niye karıştırıyorsunuz" diye bu durumu özetleyen yetkililere! mi sövsem?

Başına bayrak direği düşer , bozuk lavabonun altında kalır, bel hizasındaki bir okul camından düşer de ölür diye çocuğumu okula mı göndermesem?

Hormondu , GDOydu , kanserojendi diye düşünüp düşünüp bişey yiyemeyerek aç mı kalsam?

Dehşetten, vahşetten, şiddetten tv mi açmasam, gazete mi okumasam?

Ölen medencilere mi ağıt yaksam, yapılan o mesnetsiz açıklamalara mı tepki versem?

En yakın komşuma, kardeşimin karısına mı güvenmesem?

Bankadan para çekerken birileri izler de üç kuruşuma hatta onunla birlikte canıma kasteder diye paranoyak mı olsam?

Kapımı kapatmak istiyorum dünyanın üstüne.

Koskocaman bir kilit ve ses geçirmez duvarlar istiyorum evime.

Ben bu yaşta bu haldeysem, çocuklarımızın ileride vay haline!

2 yorum:

  1. öyle deme ama..
    biz de umudumuzu yitirirsek! onlar ne yapar...? biliyorum işimizi çok zor ama inanmak zorundayız... Sevgiyle

    YanıtlaSil
  2. bed@rdem: Canım benim çok haklısın evet ama zor gerçekten. Sevgiler benden...

    YanıtlaSil